Σήμερα ο Σύλλογος έχασε τον πιο γηραιό φίλο του. Ο Γ. Λαγκράντ Νίλσεν ήταν γεννημένος στις 3 Οκτωβρίου 1907 και μέχρι να αποσυρθεί ήταν Στρατιωτικός Οδοντίατρος των Η.Π.Α. Με την ιδιότητά του αυτή παρακολουθούσε, μεταξύ άλλων, και τον τότε Συνταγματάρχης Ντγουάιτ Ντ. Αϊζενχάουερ, ο οποίος αργότερα έγινε Στρατηγός και μεταγενέστερα ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
Μετά την συνταξιοδότησή του, το πάθος του για τους αγώνες μεγάλων αποστάσεων έπαιξε έναν καθοριστικό ρόλο στη ζωή του. Ήρθε στην Πρώτη Νεμεάδα του 1996 σε ηλικία 89 ετών («σχεδόν 90», όπως ο ίδιος έλεγε) και έλαβε μέρος και στον αγώνα ταχύτητας στο στάδιο και στον αγώνα απόστασης 7,5 χιλιομέτρων στα «Βήματα του Ηρακλή».
Απαθανατισμένος εδώ να δέχεται τα συγχαρητήρια από το Δούλο Γιώργο Κατσούλη ενώ διανύει την τελική ευθεία στα «Βήματα του Ηρακλή» το 2000, επανήλθε κοντά μας το 2004, αποφασισμένος να τερματίσει τη διαδρομή των 7,5 χιλιομέτρων με τις δικές του δυνάμεις και αρνούμενος να δεχθεί οποιαδήποτε βοήθεια, ακόμα και όταν μπήκε στο στάδιο είχε αρχίσει τα τελετή λήξης. Τότε ήταν 97 ετών αλλά και πάλι έλεγε ότι στην πραγματικότητα ήταν «σχεδόν 98». Στις προθέσεις του ήταν να ξαναέρθει για να συμμετάσχει στην Τέταρτη Νεμεάδα του 2008, σε ηλικία «σχεδόν 102», αλλά έσπασε το πόδι του στη διάρκεια της καθημερινής του άσκησης λίγες εβδομάδες πριν από τους αγώνες.
Όπως αναφέρθηκε ήδη, το 1996 (“Μια Μέρα των Αγώνων” ) στον τερματισμό του αγώνα στα Βήματα του Ηρακλή “……. σε όλο το στάδιο, κατά τη διάρκεια εκείνων των λίγων λεπτών που ο Νίλσεν έτρεχε για να τερματίσει στην αρχαία λίθινη αφετηρία, ενσαρκώνοντας το αδάμαστο πνεύμα του δικού μας ανθρώπινου γένους, της ολυμπιακής ιδέας, άνδρες και γυναίκες και παιδιά χειροκροτούσαν και ζητωκραύγαζαν και έκλαιγαν και χοροπηδούσαν ευγνωμονώντας με τη χαρά της ζωής και αγκάλιαζαν ο ένας τον άλλον, και είχαμε γίνει όλοι ένας γένος.”
Ο Λαγκράντ Νίλσεν μας ενέπνευσε και άγγιξε τις πιο ευαίσθητες χορδές μας. Θα μας λείψει πολύ.